Page 123 - VKF_FRAT_2013

Basic HTML Version

TÜRKIYE VAKIFLAR BANKASI TÜRK ANONIM ORTAKLIĞI
31 ARALIK 2013 TARIHI İTIBARIYLA HAZIRLANAN
YIL SONU KONSOLIDE OLMAYAN FINANSAL RAPOR
(PARA BIRIMI: TUTARLAR BIN TÜRK LIRASI (“TL”) OLARAK IFADE EDILMIŞTIR.)
Çalışanlara sağlanan diğer faydalara ilişkin karşılıklar
Banka finansal tablolarında TMS 19 uyarınca, çalışanlarının bir hesap dönemi boyunca sunduğu hizmetler karşılığında ödenmesi beklenen iskonto
edilmemiş tutarlar üzerinden çalışanlara sağlanan diğer faydalar için karşılık ayırmaktadır.
Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı
Banka çalışanları, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun geçici 20’nci maddesine dayanılarak 15 Mayıs 1957 tarihinde kurulmuş olan “Türkiye Vakıflar
Bankası Türk Anonim Ortaklığı Memur ve Hizmetlileri Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfı”nın (“Sandık”) üyesidir.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun Geçici 20 nci maddesi kapsamındaki sandıkların iştirakçileri ile malullük, yaşlılık ve ölüm sigortasından aylık veya
gelir bağlanmış olanlar ve bunların hak sahiplerinin, 1 Kasım 2005 tarih ve 25983 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Bankacılık Kanunu’nun
yayımı tarihinden itibaren 3 yıl içinde Sosyal Güvenlik Kurumu’na devredilmesi hükmünü içeren geçici 23’üncü maddesinin birinci fıkrası Anayasa
Mahkemesi’nin 22 Mart 2007 tarih ve 2007/33 kararı ile iptal edilerek, yürürlüğü durdurulmuş olup, geçici 23’üncü maddenin iptaline ilişkin Anayasa
Mahkemesi’nin gerekçeli kararı 15 Aralık 2007 tarih 26731 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. Anayasa Mahkemesi, iptal kararının gerekçesi olarak,
sandık mensuplarının kazanılmış haklarında ortaya çıkabilecek kayıpları göstermiştir.
Gerekçeli kararın açıklanmasını takiben Türkiye Büyük Millet Meclisi (“TBMM”) iptal gerekçelerini göz önünde bulundurarak yeni yasal düzenlemeler
üzerinde çalışmaya başlamış ve 17 Nisan 2008 tarihinde 5754 sayılı Sosyal Güvenlik Kanunu’nu (“Kanun”) kabul etmiştir. Söz konusu Kanun, 8 Mayıs
2008 tarih ve 26870 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
İlgili Kanun’un 73’üncü maddesinin Geçici 20’nci maddesi kapsamında;
Her bir sandık için sandıktan ayrılan iştirakçiler de dahil olmak üzere, devir tarihi itibarıyla devredilen kişilerle ilgili olarak yükümlülüğünün peşin değerinin
aşağıdaki hükümlere göre hesaplanması gerekmektedir:
a)Peşin değerin aktüeryal hesabında kullanılacak teknik faiz oranı %9.80 olarak esas alınır.
b)Sandıkların bu Kanun kapsamındaki sigorta kolları itibarıyla gelir ve giderleri dikkate alınarak yükümlülüğünün peşin değeri hesaplanır.
Kanun, devrin 1 Ocak 2008 tarihinden itibaren başlayan 3 yıllık bir dönem içinde tamamlanacağını hüküm altına almaktadır. 9 Nisan 2011 tarihli Resmi
Gazete’de yayımlanmış olan Bakanlar Kurulu Kararı ile 8 Mayıs 2011 tarihinde dolacak olan üç yıllık süre 8 Mayıs 2013 tarihine uzatılmış olup; 3 Mayıs
2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanmış olan Bakanlar Kurulu Kararı ile de, 8 Mayıs 2013 tarihinde dolacak olan 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun
geçici 20 nci maddesi kapsamındaki bankalar, sigorta ve reasürans şirketleri, ticaret odaları, borsalar veya bunların teşkil ettikleri birlikler personeli için
kurulmuş bulunan sandıkların iştirakçileri ile aylık veya gelir bağlanmış olanlar ile bunların hak sahiplerinin Sosyal Güvenlik Kurumu’na devredilmesine
ilişkin süre, bir yıl uzatılmıştır.
Kanun uyarınca, Sandık iştirakçileri ile aylık ve/veya gelir bağlanmış olanlar ve bunların hak sahiplerinin Sosyal Güvenlik Kurumu’na devrinden sonra bu
kişilerin tabi oldukları vakıf senedinde bulunmasına rağmen karşılanmayan diğer sosyal hakları ve ödemeleri, sandıklar ve sandık iştirakçilerini istihdam
eden kuruluşlarca karşılanmaya devam edilir.
Sandık’ın teknik finansal tabloları 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 21’inci maddesi ve bu maddeye istinaden çıkarılan “Aktüerler Yönetmeliği”
hükümlerine göre aktüerler siciline kayıtlı bir aktüer tarafından denetlenmektedir. Yukarıda belirtilen esaslar dahilinde hazırlanan Şubat 2014 tarihli
aktüer raporuna istinaden karşılık ayrılmasını gerektiren teknik veya fiili açık tespit edilmemiştir.
XVI. Vergi uygulamalarına ilişkin açıklamalar
Kurumlar Vergisi
Türkiye’de kurum kazançları %20 oranında kurumlar vergisine tabidir. Bu oran, kurumların ticari kazancına vergi yasaları gereğince indirimi kabul
edilmeyen giderlerin ilave edilmesi, vergi yasalarında yer alan istisna gibi indirimlerin düşülmesi sonucu bulunacak vergi matrahına uygulanmaktadır.
Türkiye’deki bir işyeri ya da daimi temsilcisi aracılığı ile gelir elde eden kurumlar ile Türkiye’de yerleşik kurumlara ödenen kâr paylarından (temettüler)
stopaj yapılmaz. Bu kurumlara yapılanlar dışındaki temettü ödemeleri üzerinden %15 oranında stopaj uygulanır. Dar mükellef kurumlara ve gerçek
kişilere yapılan kâr dağıtımlarına ilişkin stopaj oranlarının uygulanmasında, ilgili Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşmalarında yer alan uygulamalar da
göz önünde bulundurulur. Karın sermayeye ilavesi, kâr dağıtımı sayılmaz ve stopaj uygulanmaz.
Geçici vergiler ilgili yılda geçerli olan kurumlar vergisi oranında hesaplanarak ödenir. Yıl içinde ödenen geçici vergiler, o yılın yıllık kurumlar vergisi
beyannamesi üzerinden hesaplanan kurumlar vergisine mahsup edilmektedir.
VAKIFBANK 2013 FAALİYET RAPORU
123